Job 7
7:1Heeft niet de mens een strijd op de aarde, en zijn zijn dagen niet als de dagen des dagloners?
7:2Gelijk de dienstknecht hijgt naar de schaduw, en gelijk de dagloner verwacht zijn werkloon;
7:3Alzo zijn mij maanden der ijdelheid ten erve geworden, en nachten der moeite zijn mij voorbereid.
7:4Als ik te slapen lig, dan zeg ik: Wanneer zal ik opstaan, en Hij den avond afgemeten hebben? En ik word zat van woelingen tot aan den schemertijd.
7:5Mijn vlees is met het gewormte en met het gruis des stofs bekleed; mijn huid is gekliefd en verachtelijk geworden.
7:6Mijn dagen zijn lichter geweest dan een weversspoel, en zijn vergaan zonder verwachting.
7:7Gedenk, dat mijn leven een wind is; mijn oog zal niet wederkomen, om het goede te zien.
7:8Het oog desgenen, die mij [nu] ziet, zal mij niet zien; uw ogen zullen op mij zijn; maar ik zal niet [meer] zijn.
7:9Een wolk vergaat en vaart henen; alzo die in het graf daalt, zal niet [weder] opkomen.
7:10Hij zal niet meer wederkeren tot zijn huis, en zijn plaats zal hem niet meer kennen.
7:11Zo zal ik ook mijn mond niet wederhouden, ik zal spreken in benauwdheid mijns geestes; ik zal klagen in bitterheid mijner ziel.
7:12Ben ik dan een zee, of walvis, dat Gij om mij wachten zet?
7:13Wanneer ik zeg: Mijn bedstede zal mij vertroosten, mijn leger zal van mijn klacht [wat] wegnemen;
7:14Dan ontzet Gij mij met dromen, en door gezichten verschrikt Gij mij;
7:15Zodat mijn ziel de verworging kiest; den dood meer dan mijn beenderen.
7:16Ik versmaad ze, ik zal toch in der eeuwigheid niet leven; houd op van mij, want mijn dagen zijn ijdelheid.
7:17Wat is de mens, dat Gij hem groot acht, en dat Gij Uw hart op hem zet?
7:18En dat Gij hem bezoekt in elken morgenstond; dat Gij hem in elken ogenblik beproeft?
7:19Hoe lang keert Gij U niet af van mij, [en] laat niet van mij af, totdat ik mijn speeksel inzwelge?
7:20Heb ik gezondigd, wat zal ik U doen, o Mensenhoeder? Waarom hebt Gij mij U tot een tegenloop gesteld, dat ik mijzelven tot een last zij?
7:21En waarom vergeeft Gij niet mijn overtreding, en doet mijn ongerechtigheid niet weg? Want nu zal ik in het stof liggen; en Gij zult mij vroeg zoeken, maar ik zal niet zijn.

BoekenBoeken